24 uur verwondering en verbazing
Hallo!
Voordat ik naar mijn echte verhaal ga, eerst een snelle update over vorige week. Het paard waar ik op gewed had met de paardenrace werd derde, wat betekent dat ik nu 20 dollar rijker ben :) Het was leuk om het land in rep en roer te zien om een paardenrace. Waar ik echter wel van schrok, was dat een van de paarden een hartstilstand heeft gekregen na de race. Hij was zo diep gegaan, dat hij daarna is gestorven. Een van de andere paarden had een been gebroken en ook hij is gestorven. Leuk dat een land los kan gaan op een feestdag, maar daar hoeven die paarden niet onder te lijden toch!
Daarnaast dacht ik deze week van alle ziektes binnen het gezin af te zijn, maar dat bleek niet zo te zijn. Ik ga niet op de details in, maar laten we zeggen dat Mila naast zichzelf en het tapijt ook nog over iemand anders heen heeft overgegeven (drie keer raden wie...)
Maar zeuren heb ik deze week absoluut niet gedan, want ik ben afgelopen weekend naar Melbourne geweest! Op zaterdagochtend ging om 5 uur de wekker, waarna ik om kwart voor 9 de lucht in ging. Omdat Australië heel groot is, is het heel normaal om overal naartoe te vliegen. Vluchten zijn daarom ook niet zo heel duur. De ochtend heb ik in Melbourne doorgebracht bij Malou en haar familie. Rond een uur of 2 zijn we in de auto gestapt en zijn we twee andere meiden op gaan halen om te beginnen aan de great ocean road. De andere meiden (Theresa en Stefanie) kenden elkaar al. Malou en ik waren een beetje bang dat we twee groepjes zouden vormen, maar dat is gelukkig niet gebeurd. Wat heb ik gelachen met ons groepje zeg! We zijn op zaterdag via de snelweg naar het einde van de great ocean road gereden. Daar hadden we een hostel geboekt en hebben we de meiden uit de andere auto ontmoet. Dit was ook een heel leuk groepje, al moet ik zeggen dat ik vooral ons groepje erg gezellig vond. We hebben genoten van de zonsondergang bij de 12 apostels. Dit is het bekendste onderdeel van de great ocean road. Het zijn eigenlijk rotsen die uit het water steken. Om het aantrekkelijk voor toeristen te maken, hebben ze het de 12 apostels genoemd. Het zijn niet eens 12 rotsen! Maar dat maakte het niet minder mooi. 's Avonds hebben we een drankje gedaan en de volgende ochtend zijn we om 9 uur vertrokken. We zijn eerst een stukje verder doorgereden naar het einde, daar was 'the london bridge' en 'the grotto' nog te zien. Vervolgens zijn we richting Melbourne gereden langs stranden, uitkijkpunten, door bossen en langs een waterval. Het is ongelooflijk door hoeveel emoties je op een dag kan gaan. Van blijdschap, tot genieten, tot melig zijn, tot vermoeidheid. Maar alles boven alles heb ik 24 uur een gevoel van verwondering en verbazing gehad. Verbazing over het moois in deze wereld en het gevoel dat ik zo klein ben. Het is moeilijk te omschrijven, bekijk vooral ook de foto's (ook al kunnen die niet helemaal vastleggen hoe mooi het is). Het was een van de mooiste dingen die ik ooit heb gezien, en nu al een hoogtepunt van mijn reis.
Op maandag had ik nog even tijd om Melbourne in te gaan. Malou moest wel gewoon werken, maar we hebben haar hostkindje mee de stad in genomen. We hebben door het centrum gelopen en gezien de tijd zijn we naar het hoogste gebouw van Melbourne gegaan. Op de 88ste verdieping had je een prachtig uitzicht over Melbourne. We zijn ook in 'the edge' gegaan. Een soort attractie in het gebouw. Je staat letterlijk aan de rand van het gebouw, je staat er zelfs 3 meter buiten! In een glazen kooi nog wel! Je kijkt ongeveer 250 meter naar beneden. Voor degenen die mij een beetje kennen, dat is best wel een stap voor mij! Maar wat was het mooi en gaaf! Tegen de tijd dat ik terug in Nederland ben, heb ik geen hoogtevrees meer!
Melbourne was zeker een mooie stad, heel anders dan Sydney! Er is meer ruimte, meer kunst en het heeft hier en daar wel iets weg van Europa (wat logisch is, aangezien Australië een Engelse kolonie is geweest). Toch denk ik dat mijn voorkeur uitgaat naar Sydney. Daar is meer kleur. In Melbourne is alles wat bruiner en meer dor. Dat wil niet zeggen dat ik niet heb genoten van de stad, zeker wel! Zie wederom foto's voor een beter beeld!
Zo, dat was het weer voor nu! Bye bye!
Reacties
Reacties
Leuk verhaal weer Ilona! Ook heel leuk om te lezen hoe het er aan de andere kant van de wereld uit ziet! Door jou beschrijving konden wij het bijna zien ;-)
Wat is het daar mooi Ilona. Je hebt nu de mogelijkheid
om heel het land te verkennen. Dus doe dit maar en geniet ervan.
Heel veel groetjes.
Je hebt er weer een aantal mooie foto,s bij van dat prachtige Australie . Zo maak je nog eens wat mee zo heel ver van huis . Nog heel veel plezier tijdens je vrije tijd.
Bedankt weer voor de leuke berichtjes!
Hoi "Lemo" of Illonna zoals Jan altijd zegt,
Wat een mooie foto's heb je om ons te laten zien, er zijn er die ik herken van de foto's die Anneloes en ons Kees ook hebben gemaakt twee jaar geleden! Nee hoogtevrees heb je niet als je op de 88ste verdieping durft. Net terug van de badminton en Markske verzorgde ons weer goed met salade bij de snacks. En Nickey had in twee sets haar enkelspel gewonnen met links gespeeld, hopelijk heeft ze er morgen geen last van. En met rechts de dubbel en de mix, knap hoor! We missen je hier wel hoor maar jij mag fijn nog een tijdje blijven genieten daar. Groetjes Els*.
Hi Ilona,
Wat gaaf om jou verhalen te lezen en foto's te zien!
Niet dat we elkaar kennen maar zelf vertrek ik in januari richting Sydney om als au pair te werken. Dus jouw verhalen zorgen er voor dat ik niet meer wil wachten!!
Haha. Geniet van je tijd daar!
Groetjes kelly
Haha els, wat heerlijk hoe jij mij op de hoogte houdt!
En hallo Kelly, ik ben hier nog in januari, dus laat wat van je horen als je er bent!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}