Hallo weer!

De kinderen zijn zo druk aan het spelen, dat ze me even niet nodig hebben. Dan heb ik mooi even tijd om te bloggen!

Ik zeg altijd voor de grap dat de tijd in Nederland stil staat, omdat er nooit iets gebeurd. Ik neem dat nu terug, er is even teveel gebeurd. Dat maakt het soms lastig, maar de klok tikt door. Vandaar dat ik jullie nu toch even op de hoogte breng van mijn trip naar Port Stephens en mijn plannen.

Het weekend nadat ik naar Melbourne was gegaan, heb ik eigenlijk niks gedaan. Alle ziektes in het huis hadden het appartement bereikt, dus ik heb een paar dagen in bed doorgebracht.

Afgelopen weekend was fantastisch! Ik ben met Manon naar Port Stephens gegaan, dat is een gebied 2 a 3 uur rijden van Sydney vandaan. We zijn op vrijdagmiddag vertrokken, de aankomst begon al meteen goed. We kwamen onze kamer in het hostel binnen, met het idee ons even op te frissen en te gaan eten. Het hostel bestond uit een aantal vier- en zespersoons hutjes midden in een bos. Ze hadden ook allerlei dieren, waaronder een kangoeroe en een possum. Manon zag bij binnenkomst iets bewegen in een van de bedden, we dachten dat het een soort konijn of wombat was. Toen we bij de receptie aankwamen om dit te vertellen, was dit de reactie: ' O, that's just Hagrid, he's a possum!' Toen wisten we ook meteen hoe een possum eruit zag (zie foto's). En die naam dan ook! Ik wist niet wat me overkwam (voor degenen die het niet weten, Hagrid is een karakter uit Harry Potter). Gelukkig waren wij de eersten in de kamer en konden wij dus bedden kiezen. De mensen die na ons kwamen, mochten lekker in Hagrid's bed slapen!

Na het eten zijn we lekker in bed gaan liggen en hebben we gekletst. Rond half 12 moest Manon naar de wc, maar ze wist niet meer precies waar dat was. Daarom ben ik meegegaan. Ik dacht nog: we moeten de sleutel niet vergeten! Drie keer raden wat we vergeten waren. Daar stonden we dan, rond 12 uur 's nachts in onze pyjama buiten onze kamer. We konden onze kamergenoten niet vinden en de receptie was natuurlijk al dicht. Manon was net bezig met het balkon beklimmen, toen onze kamergenoten aan kwamen lopen. Die hebben ons even heel hard uitgelachen (terecht...) en ze hebben ons binnen gelaten. Zonder dat we iets gedaan hadden, was onze eerste dag al een groot succes!

Op zaterdag zijn we gaan kayaken, lunchen, hebben we een berg beklommen (de klim was 1 km lang, de berg was 161 meter hoog) en zijn we gaan sandboarden. Dat laatste vond plaats in de duinen. De natuur kan hier zo plotseling veranderen! Het ene moment sta je in een bos, vervolgens sta je tussen de duinen! Het leek wel even of we in een woestijn stonden (zo warm was het ook wel). Het sandboarden was heel gaaf. Je beklimt eerst de duin en dan glij je op een soort skateboard zonder wielen naar beneden. Klik hier voor het filmpje.(het gaat voor je gevoel veel sneller dan wat je op het filmpje ziet)

Op zondag zijn we naar de tea gardens gegaan. Dit was niet zo heel boeiend, de tocht er naartoe was mooier dan de tea gardens zelf. We gingen met de ferry en ze hadden ons al verteld dat er een grote kans was dat je dolfijnen zou zien in het water. Dat is dus ook geberud!

Op de terugweg richting Sydney zijn we gestopt bij de Oakvale farm. Dat is een soort boerderij waar ze naast ' gewone boerderijdieren' ook Australische dieren hebben. Terwijl we rondliepen, werden we achtervolgd door een irritante geit die mijn schoenveters heel interessant vond. Ik heb daar een poging gedaan om een kangoeroe te voeren. Dit heb ik al eerder gedaan en toen vond ik het hartstikke leuk. Nu was het probleem echter dat er zo'n 20 kangoeroe's lagen, die allemaal van mij en Manon eten wilden hebben. Een van die kangoeroe's was bijna net zo groot als ik! Toen ben ik heel dapper omgedraaid en nog net niet weggerend, haha! Wat ik wel heel erg gaaf vond, was dat we koala's mochten aaien. Hun vacht voelt best ruw aan en hun klauwen zien er vrij scherp uit, maar wat zijn het schattige beesten!

Al met al kan ik zeggen dat de trip erg leuk was! Een aanrader voor als je een keer in Australie bent!

Nu nog het andere nieuws (al weet bijna iedereen het volgens mij al):

Manon en ik hebben besloten om samen te gaan reizen! We willen in ongeveer drie weken de oostkust van Australie zien en daarna naar Nieuw Zeeland vliegen. Daar heeft Manon familie wonen. Daar willen we dan een tijdje blijven. Om dit te kunnen betalen, blijf ik twee maanden langer bij mijn hostfamilie werken. Dat betekent dat ik niet in april terug ben, maar ergens in de zomervakantie.

Het is allemaal nog niet honderd procent zeker, het hangt even af van wat we in Nieuw Zeeland willen doen. Maar jullie zien mij voorlopig waarschijnlijk nog niet terug!

Zo, dat was het weer voor vandaag. Laat ik de tweeling eens gaan vermaken met bellenblaas, dat vinden ze geweldig!