G'dday mates!

Ongelooflijk, na 8 maaden komt er nu een einde aan het afvegen van snottige neuzen, luiers verwisselen, Disney films kijken, in het park spelen, kleuterboeken lezen en heel veel lieve knuffels. Wat is de tijd voorbij gevlogen, zoals ik al zo vaak zei, en wat ben ik klaar voor mijn nieuwe avontuur! Ik vind afscheid nemen van de kids en Jen en Christian niet makkelijk, maar ik heb tegelijkertijd ook zo'n zin om weg te gaan! Vandaag is mijn laatste werkdag, een dag die ik doorbreng met de tweeling en afsluit met een etentje.

In de afgelopen maanden heb ik de kids ontzettend zien groeien (zoals het hoort natuurlijk). Maxi gaat ondertussen naar school. Ik heb in de afgelopen maanden regelmatig vrijwilligerswerk gedaan op school en daar heb ik kunnen zien dat Maxi nu een volleerde schoolganger is. Wat ik erg leuk vond aan helpen op school, is dat de leerkrachten al snel door hadden dat ik wist wat ik aan het doen was. Ze hebben me daarom voor vanalles ingezet. Normaal gesproken helpen vrijwilligers alleen met lezen, ik heb complete lessen over mogen nemen. Wat niet echt legaal is, maar mijn juffenhart vond het maar wat leuk!

De tweeling is zo mogelijk nog meer gegroeid dan Maxi. Ze konden in het begin nog geen volledige zinnen maken, en nu kletsen ze de oren van je kop af! Ze tellen tot 20, kennen alle kleuren, rennen alle kanten op en zijn leuker dan ooit. De laatste tijd zeggen ze steeds 'I love you!' Daar smelt mijn hart natuurlijk wel van. Ik moet ook steeds heel hard lachen als ik tegen ze zeg dat ik weg ga. Ze denken dan dat ik even boodschappen ga doen of naar het appartement ga. Afscheid nemen van ze gaat niet makkeljk worden..

Ik ben afgelopen weekend nog een paar dagen met de familie naar een strandhuisje gegaan. De ouders van Jen zijn de eigenaar van dit huisje en ze hadden me beloofd dat we er nog een keer heen zouden gaan, zodoende. Wat een mooi huis is dat zeg! Met de felle kleuren en leuke raampjes zou het zo in de Efteling kunnen staan. De moeder van Jen heeft een passie voor tuinieren, en dat is te zien! De tuin staat vol met Australische bloemen en planten en gaat over in een streep rotsen waar de zee tegenaan slaat. Ik werd elke ochtend wakker van dat heerlijke geluid (en van de schreeuwende kinderen). Het weer zat niet echt mee helaas, dat is het enige dat je niet kan beinvloeden. In de afgelopen weken heeft het sowieso veel gestormd en geregend, het was zelfs op het Nederlandse nieuws!

Morgen vlieg ik om 9 uur 's ochtends naar Cairns (dat is 1 uur 's nachts voor jullie). Ik ben daar tot en met 30 mei. Ik ga naar het regenwoud, snorkelen in het Great Barrier Reef, varen rond de Whitsundays, in een four-wheel-drive jeep over het grootste zandeiland van de wereld rijden (Fraser Island) en kajakken naar de everglades van Noosa. Op 30 mei vlieg ik naar Alice Springs, wat midden in de woestijn ligt. Ik ga daar de outback verkennen door een tour te doen naar Adelaide. Ik kom dan langs Uluru, ook wel bekend als Ayers Rock. Op 8 juni vlieg ik naar Auckland (Nieuw Zeeland). Daar liggen de datums nog niet vast, zodat ik langer kan blijven als ik een bepaalde plaats leuk vind. Ik ga in Nieuw Zeeland onder andere Hobbiton bezoeken, in een grot raften, een gletsjer beklimmen en met dolfijnen zwemmen. Op 4 juli vlieg ik naar Sydney om mijn spullen op te halen en de familie te bezoeken en op 6 juli vertrek ik richting Nederland. Op 7 juli land ik om 13.15 uur op Schiphol en dan kan ik iedereen weer zien!

Ik weet niet wanneer ik de komende maanden internetverbinding zal hebben, dus als ik niet reageer, weet je hoe dat komt :). Mijn foto's zullen op Facebook verschijnen, want het duurt te lang om ze op dit blog te plaatsen.

Wauw, dat was dan mijn laatste blog vanuit Sydney!

Cheers and kisses, Ilona