Hello!

Finally, I have time to write down everything I've done! Ik ben inmiddels aangekomen in Alice Springs, een klein stadje in het midden van Australie. Voor mijn gevoel ben ik aangekomen in 'het echte Australie'. Er zijn hier heel veel Aboriginies (nee, geen Aboriginals, dat is blijkbaar het verkeerde woord), de kleur van het zand is rood/bruin en de zon brandt op mijn gezicht. En dit terwijl de locals in dikke truien lopen! Morgen vertrek ik naar Adelaide, ik zal me 6 dagen in de outback bevinden, yeehaa!

Over mijn trip zover: ik heb nu een deel van de eastcoast afgelegd, in totaal zo'n 1700 kilometer. Ik ben begonnen in Cairns, waar ik gedoken en gesnorkeld heb op het Great Barrier Reef en Cape Tribulation bezocht heb. Cape Tribulation is bijzonder omdat het de enige plek in de wereld is waar twee locaties van de World Heritage List elkaar raken, dit zijn het Daintree Rainforest en het Great Barrier Reef.

Vanuit Cairns ben ik naar Magnetic Island gegaan, waar ik met een groepje andere meiden een zogenaamde 'Barbie auto' heb gehuurd. Het was een schattig klein wit/roze autootje. Met dit autootje zijn we het eiland rondgereden, we zijn onder andere bij een Koala Sanctuary geweest. Op deze plaats kon je onder andere een koala vasthouden. Dit heb ik niet gedaan, omdat ik het geld daar niet aan wilde besteden (en ik heb al een koala foto). Ik heb daar wel heel wat andere dieren vastgehouden; een schildpad, kakatoe, baby krokodil, hagedissen en een python! Zo gaaf!

Vanuit Maggie Island ben ik naar Airlie Beach gegaan, waar ik op een zeilboot rond de Whitsundays ben gaan varen. Echt super gaaf, zeker een van de hoogtepunten van de oostkust! We zijn in de ochtend op Whitehaven Beach geweest, het op-vier-na mooiste strand van de wereld en het witste strand van Australie (ook al zeiden ze dat in Jervis Bay ook, haha). Echt heel erg mooi, jammer dat het bewolkt was, maar ik heb er nog steeds heel erg van genoten. Die middag brak de zon door en heb ik mijn gezicht verbrand, tweedegraads zelfs, oeps! Gelukkig is dat weer weggetrokken.

Na Airlie Beach ben ik naar Rainbow Beach gegaan. Dit is niet zo'n bijzondere plaats, maar vanuit daar ben ik met een tour naar Fraser Island gegaan. Ik keek heel erg uit naar deze tour, dus ik was vrij pissig toen ik in een groep met 7 Duitsers was geplaatst. Ik heb niks tegen Duitsers hoor, maar het is vrij lastig om in een gesprek mee te praten als je de taal niet spreekt. Gelukkig waren er leuke mensen in de andere groepen, waar ik veel mee om ben gegaan. Ik zat alleen bij mijn groep als we in de auto zaten. Met deze jeeps reden we naar prachtige meren en verbluffende uitzichtpunten. Het bijzondere van Fraser Island is dat het het grootste zandeiland van de wereld is, het is ongeveer net zo groot als een derde van Nederland. Het strand dient als snelweg en landingsbaan voor vliegtuigen. Wij reden met onze auto over het strand en hobbelige weggetjes, fantastisch!

Mijn meest absurde ervaring, was aan het einde van mijn oostkust trip. In Noosa zou ik de everglades gaan bezoeken met een groep andere backpackers. Dit zou via een tour gaan. We zouden kayaks krijgen en zonder gids de rivier opgestuurd worden, sounds fun! Ik kwam er echter achter dat mijn groep bestond uit me, myself and I. Ik was helemaal alleen, ik kreeg een kaart, een kayak, een tent en een kookstel. Succes, we zien je over drie dagen! Dus daar ging ik dan. Ik heb heerlijk genoten hoor, de uitzichten waren prachtig. En ik ben maar een keer de verkeerde kant op gevaren (daardoor heb ik wel een extra 8 km gevaren). Geloof me, het was een prachtige rivier. Het water is heel donker en kalm, geen rimpeltje te bekennen. De bomen langs de waterkant en de blauwe lucht met hier en daar een wolkje, zorgden voor een prachtige weerspiegeling. Toen ik eenmaal bij mijn kampplaats aankwam (na 20 km te hebben gepeddeld), heb ik mijn tent helemaal alleen opgezet en heerlijk voor mezelf gekookt. Er waren gelukkig wat andere mensen die me gezelschap konden houden. De dag daarna ben ik weer verder gepeddeld, heb ik een 12 km lange wandeling gemaakt naar een duin en lag ik 's avonds om half 8 doodop in mijn tent. Die duin was trouwens heel bijzonder. Het ene moment wandel je door een bos, en opeens sta je op een gigantische zandvlakte! Al met al was het een bizarre ervaring om helemaal alleen die rivier op te gaan, maar ik heb er geen spijt van.

Zo, dat waren dan de eerste drie weken samengevat. Ik zou er zo nog tien keer zoveel over kunnen vertellen, maar dat wordt zo saai om te lezen. En dan heb ik niks meer te vertellen als ik terug ben :)

Foto's staan eindelijk op Facebook!

Kusjes